این امر حاکی از آن است که علاوه بر ۱۴ هزار نفری که به صورت مستقیم به این دانشگاه ورود پیدا کردهاند، تعداد ۱۱ هزار نفر دیگر هم در صف آموزشهای کوتاه مدت این دانشگاه برای ورود به آموزش و پرورش ایستادهاند. در این میان شنیدن شماری از مشکلات این دانشگاه از زبان استادان و دانشجویان میتواند در تربیت معلمانی شایستهتر، مفید و مؤثر باشد.
* معلمی و ضرورت مهارتهای حرفهای
محمود مهرمحمدی، سرپرست دانشگاه فرهنگیان در اینباره میگوید: برای پنج هزار نفری که از طریق آزمون استخدامی قرار است جذب آموزش و پرورش شوند، از نظر «صلاحیت حرفهای» برنامه ریزی کردهایم و این پنج هزار نفر به دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه شهید رجایی وارد شدهاند و ارزیابی صلاحیت حرفهای برای این افراد اجرا خواهد شد.
مهر محمدی در گفتوگو با قدس میافزاید: اما در بحث شایستگیهای خاص حرفهای که به نوعی شاهبیت توانمندیهای معلمان است، دانشجویان ما باید مجموعه توانمندیهایی را در حوزه معلمی به عنوان یک رشته خاص کسب کنند.
اکنون باید دید این اختلاف ۶ هزار نفری در ورودیهای معلمانی که مهر امسال به کلاس درس خواهند رفت، از کجا آمده و چه تخصص و مهارتی دارند و در کجا مهارت کسب کردهاند و بحث شایستگیهای حرفهای با چه معیاری در دانشگاه فرهنگیان در حال اجراست.
* عملکرد ضعیف فرهنگی در دانشگاه فرهنگیان
گزارشهای میدانی که از برخی استادان و دانشجویان این دانشگاه و کارشناسان به دست آمده، حاکی از عملکرد نه چندان مثبت این مجموعه است در حالی که جامعه توقع بیشتری از این دانشگاه دارد.
دکتر احمد. س یکی از استادان دانشگاه فرهنگیان به خبرنگار ما میگوید: به عنوان استادی که در دانشگاههای گوناگون تدریس کردهام و سالها با دانشجویان سر و کار دارم و با توجه به اهمیت دانشگاه فرهنگیان که باید از ویژگیها و مؤلفههای خاصی برخوردار باشد، این کیفیت را در مورد دانشجویان و امور فرهنگی در این دانشگاه، هرگز نمیبینم.
این استاد دانشگاه میافزاید: وقتی برای نماز به مسجد دانشگاه میروی و میبینی از هزار دانشجو تنها ۵۰ یا ۶۰ نفر برای اقامه نماز در صف ایستادهاند، بسیار ناخوشایند است. مسؤولان باید در گزینش و سپس تربیت دانشجویان این دانشگاه بیشتر اهتمام ورزند و در مورد اخلاق، پوشش، گفتمان و اعمال و رفتار دانشجویان بیشتر دقت کنند. باید دید چرا این اتفاق میافتد و گره کار در کجاست؟
* دانشجویی که خوب نمیآموزد
دکتر مهرمحمدی، سرپرست دانشگاه فرهنگیان در مورد حضور دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در مراسم مذهبی و نماز جماعت و اینکه آیا این فرهنگ و رعایت شعایر اسلامی در آنها نهادینه شده است، میگوید: طبق برآوردهای به عمل آمده و بازدیدهایی که در مناسبتهای گوناگون از پردیسهای دانشگاه فرهنگیان داشتهایم، تعداد دانشجویان شرکتکننده از دانشگاه فرهنگیان در جشنواره قرآن و عترت، چندین برابر دانشگاههای دیگر است. این اطلاعات مربوط به فعالیتهایی است که خود دانشجو به صورت داوطلبانه در آن شرکت میکند. با توجه به اینکه خودم رئیس ستاد اقامه نماز در دانشگاه فرهنگیان نیز هستم، برگزاری نماز جماعت را در این دانشگاه رصد میکنیم و باید بیشتر تلاش کنیم تا میزان حضور آگاهانه دانشجویان در نماز جماعت و مراسم مذهبی بیشتر و پررنگ تر شود.
محمد. ح، مدیر گروه یکی از پردیسهای دانشگاه فرهنگیان نیز در گفتوگو با خبرنگار ما میگوید: این دانشجویان در دانشگاه فرهنگیان پذیرفته شدهاند و در آیندهای نزدیک باید بچههای ما را درس بدهند و تربیت کنند. وقتی این دانشجو حاضر نیست مطالعه کند و یا چند خط یادداشت بردارد تا مفاهیم را بهتر بفهمد و در انتقال آن راحتتر اقدام کند و در نهایت درس را یاد بگیرد، چه انتظاری از او برای تربیت بچههای مردم میتوان داشت؟
* «اطمینان از استخدام» و برخی ضرورتها
این استاد دانشگاه میافزاید: اگر دانشجو درست گزینش و تربیت شود، دیگر سر جلسه امتحان با گوشی تلفن همراه به دوستش تقلب نمیرساند. این امر نشان میدهد که یادگیری در وی اتفاق نیفتاده و کسی که خودش یاد نگرفته، نمیتواند مربی خوبی باشد.
از طرفی وقتی دلیلِ پایین بودن انگیزه این دانشجویان را برای کسب نمرات بهتر و کیفیت بخشی سطوح اطلاعاتی و مهارتی آنها بررسی میکنیم، به این پاسخ میرسیم که عامل «اطمینان از استخدام» موجب بیانگیزگی برای درس خواندن آنهاست.
یکی دیگر از استادان دانشگاه فرهنگیان که مایل به بیان نامش نیست، به خبرنگار ما میگوید: دانشگاه فرهنگیان باید سعی کند افرادی متعهد، متخصص، کارشناس و خلاق را برای تدریس در این دانشگاهها دعوت به کار کند، ولی متأسفانه دیده میشود افرادی که شاید سابقه تدریس در هیچ دانشگاهی را ندارند، دعوت به کار میشوند. وی میافزاید: باید دانست تدریس در دانشگاههای علمی کاربردی که با اهداف دیگری تأسیس شدهاند با دانشگاه فرهنگیان متفاوت است، چون در این دانشگاه اهداف والاتری مد نظر است.
* هجوم برای تحصیل در دانشگاه فرهنگیان
علی مسعودی نیز از کارشناسان مجرب در حوزه آموزش و پرورش است که معتقد است: آموزش و پرورش باید در انتخاب و گزینش دانشجو معلمان، بسیار دقت کند. در تمامی جوامع، نخبگان و بهترینها پس از آزمونها و مصاحبههای علمی و دقیق برای حرفه معلمی جذب میشوند و این اتفاق در ایران هم باید بیفتد تا بتوانیم نسلی پویا تربیت کنیم.
وی تأکید میکند: در حال حاضر به دلیل مشکلات کسب و کار و یافتن شغل مناسب و کمبود استخدام از سوی دستگاههای دولتی، بیشتر جوانان به منظور کسب شغل وارد این حرفه میشوند. در صورتی که عشق به حرفه مقدس معلمی، تعهد و سپس تخصص باید مد نظر باشد. بنابراین مسؤولان به این دل خوش نکنند که طبق آمار و ارقام از رتبههای خوب کنکور دانشجو پذیرفتهاند.
یکی از معلمان باتجربه هم از نحوه تربیت و عملکرد دانشجو معلمان در هنگام کارورزی اظهار تأسف میکند و میگوید: هر ساله دانشجویانی از دانشگاه فرهنگیان برای کارورزی به مدرسه میآیند تا از نحوه تدریس معلمان الگو بگیرند. متأسفانه امسال شاهد این بودم که یکی از این دانشجویان دو نفر از دانش آموزان را به سختی تنبیه کرده برای مدتی گلوی یکی را فشرده بود، تا حدی که نزدیک بوده این دانش آموز خفه شود و با سرو صدای دانش آموزان دیگر او را رها میکند! دانشجویی که تعادل روحی ندارد، چگونه میتواند ۳۰ سال معلمی کند؟
* مشکلات دانشجویان
سراغ دانشجویان این دانشگاه میرویم. ابراهیم. ق که در رشته علوم تربیتی تحصیل میکند، از پرداخت نشدن حقوق ورودیهای سال ۹۳ گلهمند است و میگوید: چرا باید بعد از دو سال حقوق ما پرداخت نشود و ما هنوز یک سال حقوق طلب داریم، ولی کسی مشکل ما را حل نمیکند. احسان. پ، نیز دانشجوی رشته دبیری است و امسال دانش آموخته میشود و قرار است اول مهر به عنوان معلم شروع به کار کند.
اما او نیز مضطرب و سر در گم است و میگوید: از طرفی به ما میگویند برای تعیین صلاحیت حرفهای از ما امتحان خواهند گرفت و از طرفی میگویند برای ورودیهای ۹۱ تا ۹۴ امتحانی در کار نیست. چرا مسؤولان مشکلات ما را بررسی نمیکنند. احسان میگوید: یکی دیگر از مشکلات ما دانشجویان رشته دبیری این است که ۲۰ واحد از درسهای ما هنوز پاس نشده است. چون در سال ۹۱ که وارد دانشگاه شدیم، واحدهایی را گذراندیم که مربوط به دانشجویان تربیت معلم بوده و مورد قبول دانشگاه فرهنگیان واقع نمیشود. اگر این روند ادامه پیدا کند، ما باید تا بهمن ماه درس بخوانیم و تا اول مهر ۹۶ بیکار باشیم. دست کم ما را با مدرک کاردانی به کلاس بفرستند تا این ۲۰ واحد باقی مانده را در هنگام کار بخوانیم و پاس کنیم و کارشناسی ناپیوسته بگیریم.
* فعالیتهای فرهنگی جایگاهی ندارد
«مهدی. ج» نیز از فرم امتیازبندی شکایت دارد و میگوید: به عنوان مثال یکی از بندهای این فرم تألیف کتاب است. مگر ما چقدر درس خواندهایم که بتوانیم کتاب بنویسیم و یا چقدر به ما در زمینه تولید محتوا و چاپ کتاب آموزش دادهاند که این قدر از ما توقع دارند؟ وی که دانشجوی فعالی در زمینههای فرهنگی و هنری است، میگوید: در عوض دانشگاه برای انجام فعالیتهای فرهنگی هیچ امتیازی قایل نشده و به نظر من این کار اشتباهی است. مگر حتماً باید در مسابقهای شرکت کنی تا امتیاز به دست آوری؟ وی میافزاید: به رغم اینکه نظام نمره دهی در مدارس توصیفی است، یعنی معلم باید دانش آموز را تحت نظر داشته باشد و او را هدایت کند و ما پس از اینکه مشغول به کار شدیم، باید این گونه عمل کنیم، ولی استادان ما در ارزیابی ما روش توصیفی را به کار نمیگیرند.
نظر شما